دریاچه تار و هویر دو دریاچه در نزدیکی یکدیگر هستند که در نزدیکی پایتخت و در شهرستان دماوند واقع شدهاند. این دو دریاچه در ۱۵ کیلومتری شرق شهر دماوند واقع قرار دارند و بیشتر میزبان گردشگرانی هستند که قصد کوهنوردی داشته و یا قصد عظیمت به قله دماوند را دارند.
فهرست مطالب
دریاچه تار یکی از دریاچههای آب شیرین ایران است و بین کوههای دوبرار در شمال و زرین کوه در جنوب واقع شده است. این دریاچه در اثر زمین لغزش زرین کوه ایجاد گردیده است و درازای آن حدود ۱/۳ کیلومتر و میانگین پهنای آن ۴۰۰ متر است.
آب دریاچه تار از چشمه ساران کوههای قره داغ، سیاه چال و شاه نشین در شمال و آبراهههای فصلی از جنوب تأمین میشود که قسمتی از آب آنها وارد دریاچه میشود و قسمتی دیگر، آب رودهای تار و هویر را تأمین میکند. همچنین سرریز این دریاچه به صورت بسیار اندک بوده که سرچشمه رودخانه تار محسوب میشود و به طور طبیعی با تغذیه از رودخانههای فرعی دیگر، تشکیل رودخانه تار رود را میدهد که به سوی شهر دماوند جاری میشود.
در نزدیکی دریاچه تار، دریاچه کوچکتری به نام هویر وجود دارد که با نیم ساعت پیادهروی از شرق دریاچه تار، با عمق ۱۵ متر مشخص است که مساحت حوزه آبخیز آن ۱۳.۶۷۶ هکتار میباشد.
دریاچههای تار و هویر مانند دو فرزند طبیعت هستند که در فاصلهی ۵۰۰ متری از هم قرار دارند و کوههای البرز از آنها میزبانی میکنند. دریاچه هوبر بهطور میانگین دارای ۹۰۰ متر طول و ۱۵۰ عرض میباشد و توسط کوهی موسوم به کوه دوبرار از دریاچه تار جدا شده است.
از جمله تفریحات اطراف دریاچه میتوان به موارد زیر اشاره نمود:
۱– ماهیگیری: ماهیگیری در دریاچه تار تفریحی لذتبخش است که بسیاری را به این منطقه میکشاند. در این دریاچه میتوان به صید ماهی قزلآلا پرداخت و از انجام این تفریح لذت برد. فقط به یاد داشته باشید که ماهیگیری در این دریاچه مستلزم دریافت مجوز از سازمان حفاظت از محیط زیست است.
۲– کوهنوردی: رشتهکوه قره داغ با ارتفاع ۴۰۸۰ متر و کوه زرین با ارتفاع ۳۸۳۵ متر در نزدیکی دریاچهها مقاصد مناسبی برای کوهنوردان به شمار میروند. کوهنوردان علاوه بر خلق یک تجربه لذتبخش از کوهنوردی، میتوانند از ارتفاعات به تماشای زیباییهای تار و هویر بنشینند و از جلوههای شگفتانگیز خلقت لذت ببرند.
۳– قایقرانی: در اطراف دریاچهها امکانات قایقسواری وجود ندارد اما هستند کسانی که با قایقهای بادی به درون دریاچه تار میروند و روزی خوش را برای خود میآفرینند.
۴– شنا و آببازی: در تابستانها آب دو دریاچه بسیار خنک است و سلاح خوبی برای مبارزه با گرمای هوا به شمار میرود. تجربه یک آببازی لذتبخش میتواند رنگ تازهای به سفر شما دهد و خاطرهای خوش برای شما بسازد.
اما این نکته را در نظر بگیرید که در اطراف هر دو دریاچه هیچگونه تمهیداتی برای شنا کردن وجود ندارد. بااینحال بسیاری با توجه به خطرات موجود تن به آب میزنند. اینکه میخواهید شنا در تار و هویر را تجربه کنید کاملاً بستگی به خودتان دارد اما بهتر است خطرات آن را نیز در نظر بگیرید.
وجود این دریاچه در این مکان افسانههای زیادی را بر سر زبانها انداخته است. مردم اعتقاد دارند شبها موجوداتی عجیبوغریب در اینجا رفتوآمد میکنند. گفتههای دیگری حکایت از وجود گنجهایی گرانقیمت و ارزشمند در کف دریاچه دارد اما بهتر است بدانید هیچیک از این قصهها تاکنون ثابت نشدهاند.
در درون دریاچه گیاهان آبدوست رشد کردهاند اما در اطراف آن، پوشش گیاهی تراکم پایینی دارد و هیچگونه درخت با بوتهای را شامل نمیشود. البته همین مقدار کم نیز در ارتفاعات شمالی به علت فرسایش خاک و دامداران روزبهروز کمتر میشود. پیشتر گیاه آویشن بهوفور در این منطقه یافت میشده اما امروزه اثری از آن دیده نمیشود.
قوچ، میش البرزی و کل بز ازجمله جاندارانی هستند که در اطراف دریاچه و طبیعت پیرامون آن یافت میشوند. در درون دریاچه نیز آبزیانی زندگی میکنند که مهمترین آنها ماهی قزلآلای رنگینکمان زرد پر، ماهی قزلآلای خال قرمز و ماهی زردکش میباشد.
این منطقه دارای اقلیم کوهستانی است و بر اساس مطالعات صورت گرفته در این منطقه هرسال بهطور متوسط ۷۶۰ میلیلیتر باران میبارد. گرمترین ماه سال، تیر میباشد که دمایی در حدود ۱۸ درجه سانتیگراد را برای منطقه به ارمغان میآورد.
این منطقه در هر چهار فصل زیباییهای خاص خود را دارد اما بهترین زمان بازدید از تار و هویر از اردیبهشت تا پایان فصل تابستان است.بهار و تابستان: در فصول گرم سال آب دریاچهها همچنان خنک است و گرمای هوا را خنثی میکند.
پاییز و زمستان: با شروع فصل سرما و کاهش دما کمکم سطح دریاچهها یخ میبندد و جلوهای تازه را میآفریند.
در اطراف دریاچه سایه وجود ندارد پس کلاه آفتابگیر، عینک آفتابی و کرم ضد آفتاب از ضروریات این سفر به شمار میروند. میان وعده و خوراکیهای موردنیاز، لباس مناسب فصل و کفش مناسب و دمپایی از دیگر ملزومات این سفر هستند.
اگر بهقصد شبمانی بهسوی این دریاچهها رفتید حتماً لباس گرم و کیسهخواب مناسب همراه داشته باشید. در اطراف دریاچه مکانی برای شبمانی وجود ندارد اما میتوانید کمپی را در زمینهای اطراف برپا کنید و از اقامت در طبیعت لذت ببرید.
البته اقامت در خانههای محلی، هتلها و مهمانسراهای شهرهای اطراف بهخصوص دماوند نیز یکی دیگر از گزینههای اقامت شما میباشد.
آدرس: استان تهران، ۳۰ کیلومتری شرق شهرستان دماوند
دریاچه تار از دو مسیر زیر قابلدسترسی است:
۱- از تهران به سمت جاده فیروزکوه حرکت کنید. پس از رسیدن به دماوند مسیر روستای چنار شرق را در پیش بگیرید. این مسیر ۱۲ کیلومتری آسفالته است. بعد از چنار شرق مسیر مشهور به جاده معدن را تا انتها ادامه دهید. ازاینجا ۲۰ کیلومتر بهصورت جاده خاکی تا دریاچه فاصله دارید. ابتدا به دریاچه تار دماوند میرسید و با عبور از آن به دریاچه هویر خواهید رسید.
۲- از تهران به سمت جاده فیروزکوه حرکت کنید. در ۲۵ کیلومتری فیروزکوه به مسیر فرعی به سمت روستای یَهَر بپیچید. پس از گذر از یهر به روستای مومِج سپس دهنار و پس از آن روستای هویر میرسید. از اینجا تا دریاچه به طول ۱۰ کیلومتر جاده خاکی در انتظار شماست. ابتدا دریاچه هویر را میبینید، اگر به مسیر سمت چپ بپیچید به دریاچه هویر میرسید و اگر مسیر قبلی را ادامه دهید به دریاچه تار دماوند خواهید رسید.
از مسیر اول یعنی جاده چنار شرق تا دریاچه تار حدود ۱۱۰ کیلومتر فاصلهدارید. اما مسیر خاکی آن ۲۰ کیلومتر است که کیفیت مناسبی ندارد. جاده باریک، خاکی-شنی و کوهستانی است که سربالایی و سراشیبیهای تند و پیچهای خطرناک و پرتگاههای بسیاری دارد. این جاده همچنین پر از دستانداز است و در طول آن چند بار مجبور به گذر از رود تار هستید.
لازم به ذکر است بین روستای چنار شرق و دریاچه تار هیچ منطقه مسکونی وجود ندارد و در صورت بروز هرگونه مشکل تنها به کمک ماشینهای عبوری باید دل بست. بنابراین بهتر است از این مسیر تنها در زمانهای مناسب روز، روزهای تعطیل و یا بهصورت گروهی استفاده کرد.
از خوبیهای این مسیر هم بگوییم؛ این مسیر نزدیکتر، پرهیجانتر و دیدنیتر است. این جاده برای آفرودیها بسیار جذاب خواهد بود. بهجز این؛ چند سایت مناسب چتربازی، پاراگلایدر و کایت در منطقه هست که هنگام عبور میتوانید از دیدن پرواز آنها لذت ببرید. یا آنجا را در گوشه ذهنتان برای یک سفر پرماجرای دیگر نگهدارید.
در میانه مسیر چشمه آبی گوارا وجود دارد که میتوانید آنجا استراحت کرده و آب موردنیازتان را بردارید.
از مسیر دوم که به مسیر دَلیچای (به علت گذر از مسیر این رودخانه) معروف است حدود ۱۵۰ کیلومتر تا دریاچه فاصلهدارید. این مسیر ۱۰ کیلومتر آخرش خاکی است. ۵ کیلومتر ابتدایی جاده خیلی مناسب نیست و باید با دقت و حوصله رانندگی کنید. حتماً قبل از رسیدن به جاده خاکی مسیر دریاچه را از اهالی سؤال کنید، در غیر این صورت ممکن است دریاچه را گم کنید.